Piperies kerato. Pieczone zielone papryczki nadziewane fetą i pomidorami.

Piperies kerato to rodzaj szpiczastych, zielonych małych papryk – nieco gorzkich w smaku. Tradycyjnie nadziewa się je fetą lub innym białym serem i zapieka w piekarniku. Podawane są jako meze z dużą ilością świeżej oliwy, suszonym oregano i dobrym chlebem.

Zanim zamieszkałam na Krecie do głowy by mi nie przyszło, że jest aż tyle rodzajów papryki. A nawet jeśliby mi przyszło to do głowy, to raczej nie zastanawiałabym się, która papryka nadaje się do czego i zdecydowanie nie miałabym problemu przed mieszaniem jej rodzajów w różnych daniach. A tu się moi kochani okazuje, że każda papryka ma swoje miejsce w szeregu…

Zaczęło się od tego, że nasz przyjaciel Sifi przyniósł nam dużą siatkę tych małych, zielonych papryczek ze szklarni swojego kuzyna. Pięknie podziękowałam i ucieszona odparłam, że zrobię spetsofai – w tym momencie oczy Sifiego zrobiły się wielkie i okrągłe, jak spodki.

– Z tego się nie robi spetsofai! Te papryki nazywamy „kerates” albo „piperies kerato” i je się nadziewa – odparł Sifi, niemal wystraszony. – Przetnij je, o tak, wsadź do środka pokrojone pomidory, duży plaster fety i polej to oliwą. Będą najlepsze!

Dowiedziałam się też, że w podobny sposób można przygotować czerwone podłużne papryki – florines. Jednak te drugie wymagają całkiem innej oprawy graficznej, bowiem przekrawa się je na pół, podczas gdy kerates należy specjalnie naciąć i nadziewać poprzez nacięcie.

Każda moja rozmowa z Sifim kończy się zawsze na jedzeniu, bo zanim wrócił do rolnictwa, prowadził dość popularną tawernę w Chania i zna się dobrze na tradycyjnej kuchni. Jest też moim najsurowszym krytykiem, wiecznie narzekającym na zbyt mało syropu, ale i najwspanialszą duszą-człowiekiem jakiego znam. Ten przepis dedykuję więc Sifiemu i wszystkim tym, którzy wiedzieli o indywidualnych zastosowaniach każdego z rodzaju papryk!

Piperies kerato możecie nadziewać też tak, jak w przepisie na gemista, ale ja, ze względu na ich charakterystyczną goryczkę, zdecydowanie wolę je w wersji z fetą i pomidorem.

Z tęsknoty za latem, uwiedziona coraz cieplejszym, wiosennym słońcem pozwoliłam sobie kupić kilka świeżych pomidorów szklarniowych z Falassarny. Miejcie na uwadze jednak fakt, że w Falassarna, gdzie są te szklarnie, pomidory rosną nadal w pełnym słońcu, a zrywane są dojrzałe i mają smak. Jeśli nie chcecie kupować bezsmakowych pomidorów w polskich supermarketach, spokojnie możecie dodać drobno pokrojone pomidory z puszki.

Domyślam się też, że może być ciężko z dostaniem piperies kerato w Polsce, ale dobrze smakować będzie też mała zielona papryka, lub papryka biała, podłużna. W ostateczności możecie użyć długich czerwonych papryk, choć brak charakterystycznej goryczy piperies kerato, zrobi z tego inne danie.

Piperies kerato. Pieczone zielone papryczki nadziewane fetą i pomidorami.

Rzuć też okiem na: